Uzun süre boyunca bu tür olayların son derece nadir olduğu ve gözlemlenebilir bir patlamanın yaklaşık 100 bin yılda bir meydana gelebileceği düşünülüyordu.
Yeni analiz ise bu patlamaların çok daha sık gerçekleştiğini, yaklaşık her 10 yılda bir tespit edilebileceğini ortaya koyuyor.
Hawking’in teorisi doğrulanabilir
Stephen Hawking’in 1974’te ortaya attığı teoriye göre kara delikler yalnızca maddeyi yutmakla kalmıyor, aynı zamanda kuantum etkileri nedeniyle “Hawking radyasyonu” adı verilen parçacıklar yayıyor. Bu süreç, kara deliklerin kütlesini giderek azaltarak sonunda tamamen buharlaşmalarına yol açıyor. Son aşamada ise kara deliklerin süpernova benzeri bir patlamayla yok olması bekleniyor.
UMass Amherst ekibinin modellemesine göre, asteroit boyutundaki ilkel kara delikler (PBH) klasik kara deliklerden farklı olarak çok daha kısa ömürlü olabilir. Ayrıca araştırmacılar, “karanlık elektron” adını verdikleri varsayımsal bir parçacık üzerinden PBH’ların geçici şekilde stabilize olabileceğini ve bu nedenle bugüne kadar yok olmadıklarını öne sürüyor.
Evrenin tüm parçacıkları ortaya çıkabilir
Bir kara deliğin son patlamasının gözlemlenmesi, evrende bulunan tüm temel parçacıkların — bilinen elektron ve nötronlardan henüz keşfedilmemiş karanlık madde adaylarına kadar — açığa çıkmasına neden olabilir.
UMass Amherst’ten astrofizikçi Joaquim Iguaz Juan, “Böyle bir patlama, evrendeki tüm parçacıkların kesin bir kaydını çıkaracak. Fizik bilimi tamamen değişecek ve evrenin tarihini yeniden yazmamızı sağlayacak” dedi.
Gözlemler için geri sayım
Araştırmacılar, mevcut gama ışını gözlemevlerinin bu patlamaları yakalama kapasitesine sahip olduğunu belirtiyor. Böyle bir olayın gerçekleşmesi halinde yalnızca PBH’ların varlığı doğrulanmayacak, aynı zamanda Hawking radyasyonunun da ilk doğrudan kanıtı elde edilmiş olacak.
Çalışmanın sonuçları Physical Review Letters dergisinde yayımlandı.
